قصه راوی
قصه راوی از یک خانه میراثی در دل محله ای از محله های تاریخی شیراز شروع می شود. محله ای که پر از شاهکارهای معماری است؛ اما اینجا یک ویژگی منحصر به فرد دارد، عمارتی زیبا که دورتا دور حیاط کوچکش، سه بنا از سه دوره تاریخی ایران به چشم می خورد؛ زندیه، قاجاریه و پهلوی و در هر کدام هنر دست هنرمندان زمانش به چشم می آید.

اینجا سعی کردند که به تاریخ و زیبایی وفادار باشند، اما در عین حال از خلاقیت و ابتکار هم غافل نمانند تا معماری درخشان در کنار میهمان نوازی، خوراک و نوشیدنی اصیل و تعریف برنامه های خاص دست به دست هم بدهند و تجربه ای فراتر از اقامت را برای میهمان خلق کنند.

راوی یک عمارت میراثی با قدمت حدود ۲۰۰ساله است که بعد از مرمت، تبدیل به یک بوتیک هتل کوچک شده است.
اگر در طول سفرتان دوست دارید قسمتی از تاریخ ایران را لمس کنید، ممکن است شما یکی از کسانی باشید که ترجیح می دهید در خانه ای تاریخی بمانید. راوی بوتیک هتلی در یک عمارت 200 ساله با 3 ساختمان در اطراف و یک حیاط مرکزی است که هر کدام متعلق به یک دوره متفاوت، سلسله های مختلف و سبک های معماری چشم نواز است.
در راوی اسم هر اتاق برگرفته از اسم یک زن مطرح در آن دوره تاریخی است.
اتاق فیروز
فیروز اولین اتاق از درب ورودی و واقع در ضلع پهلوی است که پله ای ندارد، مناسب یک خانواده بوده و سه پنجره تمام قد رو به منظره حیاط دارد.

 چون در ضلع پهلوی هستیم اسم ها، اسم های پهلوی است. اسم فیروز برگرفته از مریم فیروز فرمان فرمایان که فعال سیاسی اجتماعی دوره پهلوی دوم بود و در زمان انتخاب اسم اتاق، رنگ کف را با نام اتاق مچ کردند. هم اسم فیروزه و هم رنگ غالب رنگ فیروزه ای است.

اتاق دولتشاه
دولتشاه، اتاق سرداب ضلع پهلوی که سه پله از سطح حیاط پایین تر است و به اقتضای معماری سرداب، خنک و دنج است و دو پنجره نزدیک سقف رو به حیاط دارد.

اسم اتاق به یاد مهرانگیز دولتشاه اولین سفیرزن ایران در دانمارک و فعال حقوق زنان بوده و منصب اداری بالایی داشته در دوره پهلوی دوم. اتاق سرداب است و رطوبتش هم مشخص که با ترفندهایی رطوبتش گرفته شده. و بخاطر اینکه ملات روی آجرها می ریخت و ملحفه ها را خاکی می کرد روی این آجرها روغن زدند.

اتاق سه تخته است و قابلیت اضافه شدن تخت اضافه دارد.

 
اتاق ملک تاج- اتاق سوگلی
ملک تاج نجم السلطنه مادر محمد مصدق که نسبت به دوره خودش زن پیشتازی بوده در حدی که بیمارستانی در تهران بنام نجمیه وقف و مدیرش را از بین دخترهایش انتخاب کرد.

تمام تاقچه های این اتاق از دل خاک بیرون کشیده شده.
در ضلع قاجاریه راوی هستیم که فقط سه پله از سطح حیات پایین تر است و پنجره هایش رو به حوض و فواره باز می شود.
اگر دوستانه سفر می کنید اتاق ملک تاج پیشنهاد خوبی است.

اتاق شهدخت
شهدخت به یاد شهدخت مریم همسر لطفعلی خان زند نامگذاری شده.
شهدخت، اتاق طبقه اول زندیه است که یه پنجره سه دری با شیشه های رنگی دارد و منظره درختان نارنج حیاط رو به اتاق دعوت می کند. این اتاق بسیار کوچک و نقلی است و سقف زیبا و پر تزئیناتی دارد.

همانطور که گفتم سمت زندیه خانه هستیم. خانه های زندیه ارتفاع سقف هایش 6 متر است. ا. داستان این سقف کوتاه چیست؟ داستان این است که سقف اصلی خانه اتاق بالایی است. این سقف را در دوره قاجار زدند که یک اتاق را تبدیل به دوتا اتاق کنند ولی با معماری و حال و هوای زندیه درستش کردند. مرمت کارها اولش فکر می کردند  با یک سقف دودی طرفند. برای همین کف را اینجور چیدند. وقتی کف را چیدند و مرمت کارها کار را شروع کردند، متوجه موضوعی شدند! تمام این رنگها و نقشها از دل دوده ها آمد بیرون و فقط احیا کردند. یعنی حتی یک غنچه هم ابتکار خودشان نیست. همه موجود بوده از قبل.
آینه کاری های اینجا عمدتا احیا شده و جدید هستند. کار آینه کاری است که در شاهچراغ کار می کرده.

اتاق پری جهان
پری جهان، اتاق طبقه دوم ضلع زندیه، نفیس ترین اتاق و قدیمی ترین بخش خانه است. پر از جزئیات چشمگیر که در کنار منظره زیبای درخت ها و پشت بام، از پشت شیشه های رنگی، تجربه این اتاق را ویژه می کند.

اینجا پر قصه است! پری جهان دختر کریمخان زند بوده. تمام گچبری های این اتاق سفید بودند و رنگ ابداعی خودشان نبوده و مرمت کارها گفتند که این رنگ  اصلی و قدیمی است و همین رنگ را ادامه دادند. تمام رنگهایی که اینجا می بینید وجود داشته و روی آن سفید زده بودند. سبز، طلایی و نوار آبی رنگ همه اینها وجود داشته ولی منتها رنگ سفید اجازه نمی داده رنگ اصلی خودنمایی کند.
سقف نابود بوده و بخش زیادی از آن از بین رفته بوده، مرمتش کردند و آینه کاری ها را برگرداندند. این همان سقف زندیه است که ارتفاعش 6 متر بوده.

اتاق سلما
سلما، کوچکترین اتاق راوی، درگوشواره ضلع زندیه خانه و مناسب برای یک میهمان است. سرویس بهداشتی این اتاق شامل حمام و روشویی می شود و دستشویی فرنگی آن بیرون از اتاق و با فاصله چند پله قرار دارد.

سلما، اتاقی ساده با تاقچه های فراوان و پنجره کوچکی نزدیک سقف است که نور آفتاب را مستقیما از روی بام به اتاق دعوت می کند.
سلما خواهر کریمخان زند بوده. پیدا کردن نام های خانم های زندیه خیلی کار سختی بوده. چون از دوره قاجار به بعد زن ها وارد اجتماع می شوند. قبلش زن ها در خانه بودند و اسم زیادی از آن ها در تاریخ نیست.

شاه نشین

در خانه های قدیمی همیشه شاه نشین روبروی حوض بوده. طراحی سقف و کف دقیقا عین هم و 6 ضلعی است. لوستر هم طراحی مرجان مدیر بوتیک هتل راوی است.

سقف زیبای شاه نشین

گیفت شاپ راوی:

حیاط:

ما در معماری ایرانی قرینگی داریم. یک راهرو با 3 تا پنجره. بدون شک آن سمت هم 3 تا پنجره بوده. یک ضلعی توی معماری ایرانی نداریم. احتمالا خانه کناری هم جزء راوی بوده.

سمبوسه های خوشمزه راوی

پشت بام:
خانه دسترسی به پشت بام نداشته، مثل اینکه آن زمان آدم های این خانه به پشت بام کاری نداشتند. از همین رو مجوز آسانسور بهشان می دهند.
فضای بام که هم بعنوان کافه استفاده می شود و هم در تابستان فرش پهن می کنند و ایونت هایی برگزار می شود؛ مثل پخش خصوصی فیلم.

به نقل از راوی
راوی به رویکرد جدیدی از سفر وفاداره است؛ سفر تجربه گرا. اگرچه جلب رضایت طرفداران این نوع سفر کار سخت تری باشد. آنچه راوی می خواهد ترکیب رازآمیزی از راحتی و آراستگی، آرامش و هیجان و سنت و تجدد است. تمام آرزویشان این است که میهمانان در پایان سفر خود باز در آرزوی بازگشت به اینجا باشند.
آرزویشان قشنگ نیست؟

نام: بوتیک هتل راوی
موقعیت مکانی: خیابان حضرتی، کوچه بیستم، فرعی 20/10، پلاک 15
مدیریت: سرکار خانم مرجان مَنِشی

برای آشنایی بیشتر با این بوتیک هتل زیبا به صفحه اینستگرم من مراجعه بفرمایید.

فلسفه نداشتن منو در بوتیک هتل راوی

معرفی بوتیک هتل‌ها

آدرس اینستگرم الیمو