آیا در مورد ترند گردشگری تاریک چیزی شنیدید؟
 چنانچه با موضوع گردشگری سیاه آشنایی ندارید با من در ادامه همراه باشید تا با هم مروری بر تعریف گردشگری سیاه داشته باشیم و ببینیم که گردشگرانی که قصد دارند گردشگری سیاه را تجربه کنند می‌توانند از کدوم مناطق بازدید کنند.
وقتی از سایت هایی مانند جزیره روبن کیپ تاون، میدان های کشتار کامبوج، بازمانده های شهر تاریخی بم، ریگ جن و ... بازدید می کنید، درگیر گردشگری تاریک هستید.  

  توریسم سیاه ترند اخیر گردشگری محسوب می شود که در آن گردشگران به جای مقاصد زیبا، دوست داشتنی و دلپذیر، از مکان های مرتبط با مرگ، ترس و رنج مثل یادبودهای جنگ، اماکن فاجعه طبیعی و مکان های مشابه دیگر بازدید می کنند.
 این روزها ظاهرا ورق برگشته .. باتوجه‌به تغییر ذائقه‌ی گردشگران، این چنین تاریخچه‌ای اگرچه توأم با درد و رنج است، اما دلیلی خوب برای بازدید این مکان‌ها به‌شمار می آید.
 این زیر مجموعه از گردشگری که شامل دیدن مکان های ناخوشایند و ترسناک است و در سراسر جهان یافت می شود.
اصطلاح "گردشگری تاریک" توسط فولی و لنون (1996) ابداع شده. این اصطلاح به عنوان "محصول شرایط دنیای دیرینه مدرن" تعریف می شود.  
موضوعی که می‌بایست در نظر داشته باشید این است که صفت «سیاه» در پس واژه‌ی گردشگری نشان از سیاه بودن سفرِ گردشگر ندارد و به این معنی نیست که سفر توریستی آن گردشگر سفری سیاه و تاریک است و نباید اتفاق بی افتد!
 بلکه این صفت نشانگر مقصد گردشگری آن گردشگر است و فقط حکایت از سیاه‌بودن مقصد دارد.
 اتفاقاً گردشگری سیاه می‌تواند بسیار جذاب باشد و هیچ دلیلی ندارد که صفت سیاه را روی سفر گردشگری که مثلاً به چرنوبیل در اوکراین سفر کرده بگذاریم.
خود این سفر می‌تواند هم ارز با مطالعه‌ی چند کتاب تاریخی باشد.
 تاریخچه گردشگری سیاه
ممکن است بازدید از گورستان ها، محل های سقوط و اردوگاه های مرگ ناخوشایند باشد، اما گردشگرانی هستند که برای دیدن چنین مکان هایی صف می کشند.
 محققان از اواسط دهه 1990 سعی در توضیح شیفتگی این نوع گردشگری بودند.
 تجزیه و تحلیل های اولیه از گردشگری تاریک، انگیزه های مدرن و پسامدرن این شکل جدید از سفر را برجسته می کند.
در این گزارش مفهومی، مطالعات گردشگری تاریک را از طریق نظریه های تأثیرگذاری اجتماعی - فرهنگی ارائه می دهم. هدف من ارائه درک درستی از گردشگری تاریک به عنوان یک برخورد عاطفی اجتماعی و فضایی است و بررسی نقش تأثیرگذار در چگونگی شناخت مردم، احساسات، تجربه پیوندها، جدا شدن از لحظات تاریک و همچنین پاسخگویی به ابهامات و تنش هایی که به نظر می رسد فراگیر است. در این فضاها و روش های تاریک ارتباط آن از این واقعیت سرچشمه می گیرد که اماکن تاریک گردشگری می توانند با توجه به ماهیت خود واکنش های شدید و پیچیده ای را به وجود بیاورند.
در بسیاری موارد، مکان هایی آگاهانه برای تقویت چنین واکنش هایی ساخته شده اند و جالب اینکه آنچه این مکان ها را منحصر به فرد می کند قدرتشان برای درگیری با مرگ است.

حتی ممکن است بازدیدکنندگان را عمیقاً مورد اهانت و اضطراب قرار بدهند و باعث شوک، عصبانیت و البته تعجب و هیجان آن ها بشوند.
این موضوع، لایه ای عمیق تر از درک تجربیات گردشگران در مکان های مرگ و فاجعه بار و همچنین اتهامات سیاسی و اخلاقی در چنین برخوردهایی ارائه می دهد.
 در کنار تحقیقات توریسم تاریک در مورد رویکردهای عرضه و تقاضا، مطالعات موردی، انگیزه ها و روند گردشگران، محققان در حال حاضر توجه خود را به فرصت های آینده برای گردشگری تاریک، مانند 'پارک های ترور' و همچنین به رویکردهای روانشناختی و روانکاوی به تجربیات گردشگران در مکانهای تاریک می اندازند.
    در هنگام بازدید از اماکن تاریک، گردشگران می توانند احساس خطر و ترس رو غالباً آمیخته با هیجان تجربه کنند.
 در واقع، ترس و خطر باعث می شود تا مردم احساس زنده بودن کنند.
و از آنجا که گردشگران از یک فضای امن با مرگ و ترس درگیر می شوند، عظمت آنچه اتفاق افتاده را بهتر درک می کنند که می تواند در احساسی مانند هیجان تجلی پیدا کند.
پدیده گردشگری تاریک اغلب سرمایه گذاری های اقتصادی و فرصت های نوظهور برای مکان های جدید در پی وقایع از ضرر و آشفتگی بزرگ ایجاد می کند. برخی کارشناسان نقش های سیاسی و اجتماعی بازدید از چنین سایت هایی را به عنوان ابزاری برای آگاهی بخشی، همدلی بین المللی و حمایت از روند بهبودی ذکر می کنند.
 سایت های گردشگری تاریک این پتانسیل را دارند که طیف گسترده ای از واکنش ها و احساسات همزمان را تولید کنند. از عصبانیت تا انزجار، شوک و ترس و احساساتی مانند امید و غرور.
 آنها نیاز به مفهوم سازی گردشگری تاریک را از نظر تجربیات ذهنی و عاطفی فرد به جای جاذبه های قابل شناسایی، به منظور به دست آوردن پیچیدگی های اطراف پدیده گردشگری تاریک برجسته می کنند.
مفهوم عاطفه را می شود به عنوان یک موضوع مهم سیاسی برای درک فرایندهای اجتماعی و مکانی مفهوم سازی کرد .فضا از نظر عاطفی اشباع شده است و گردشگران در مکان های تاریک و دشوار، روابط، احساسات، تأثیرات، افکار، تعاملات اجتماعی، فرهنگی و فضایی را حس می کنند. گردشگری تاریک برخی از موضوعاتی را که قبلاً در زمینه گردشگری میراث مورد بحث قرار گرفته از جمله اصالت، اخلاق و کالای تبلیغاتی مرگ برای اهداف گردشگری، منعکس می کند. همچنین تأثیرات را می توان در غیر از سطح هوشیار دستکاری و مونتاژ کرد.
در مناظر تاریک گردشگری که روایت های مرگ و فاجعه با هم روبرو هستند، برای پذیرایی از گردشگرانی که به دنبال هیجان، امید، ترس، همدلی یا هر تأثیر دیگری در همین راستا  هستند، گردشگری جابجایی ایجاد می کند و مکان ها و اهداف را دگرگون می کند.
 زیرا حضور گردشگران می تواند توپوگرافی، معنی، الگوهای تعلق، گنجاندن و طرد از روایت های ملی را شکل و تغییر بدهد.
جایی که محل درگیری دوباره تصور و به مکانی جدید تبدیل می شود. این شیوه ها تحت تأثیر قرار می گیرند و می توانند ابزاری برای برندسازی مجدد مقصد باشند.
 استراتژی های ملت سازی
در این گزارش مفهومی، مطالعات توریسم تاریک را در نظریه های تأثیرگذاری قرار دادم تا بتوانم لایه تأثیرگذار گردشگری تاریک را درک کنم و اینکه چگونه تأثیر گردشگران از طریق رابطه آن ها با مرگ و بازنمودهای آن مورد مذاکره قرار می گیرد. نحوه کار آنها توسط کارگران گردشگری و ذینفعان محلی از طریق فرایندهای مکان سازی مهندسی می شود و شیوه هایی که سایت های تاریک توسط خبرها و مراکز اطلاعاتی که گردشگر در معرض آن قرار گرفته، بستگی به هویت و انتظارات گردشگر دارد.
 بعضی از مکان های موفق گردشگری تاریک به طور عمدی ساخته شده اند تا بقایای مادی، روایت ها و بازتولیدهای حوادث غم انگیز را به روش منسجم، قدرتمند و تأثیر پذیر ایجاد کنند.
در مکان های گردشگری تاریک، ذینفعان درگیر در توسعه یک سایت موظفند داستان و معنی آن را برای اهداف گردشگری تنظیم کنند.
 آن ها این کار را با اصلاح، مهندسی و دستکاری در مکان ها انجام می دهند تا روایتی منسجم ایجاد کنند که مجدداً به صورت مصنوعی برگزار بشود و رویداد مرگ یا بلایای طبیعی را برای گردشگران رقم بزند.
 این فرایندی است که از جهاتی شباهت هایی با تلاش های میراث سازی نشان می دهد.
لیستی از بهترین مقاصد توریستی تاریک ایران و جهان

جنگل خودکشی Aokigahara ژاپن - جنگلی زیبا و متراکم در سایه کوه فوجی با شهرتی غم انگیز

این جنگل عظیم با درختان پیچ خورده و سر به فلک کشیده، صدها غار و زمین ناهموار و سکوت بی نهایتش که باعث می شود آن را به طور طبیعی ترسناک جلوه بدهد یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری برای افرادی است که قصد خودکشی دارند!
جنگل خودکشی ژاپن یکی از آن مکان هایی در دنیاست که هرکسی جرأت نمی کند به آنجا برود؛ جایی که افراد زیادی به زندگی خود پایان دادند.
آمار خودکشی آنقدر زیاد است که پلیس علائمی را نصب كرده با عنوان "زندگی شما هدیه گرانبهایی از والدین تان است" "لطفاً قبل از اینکه تصمیم به مرگ بگیرید با پلیس مشورت كنید! "

آیا حاضرید برای یک بار هم که شده از جنگل خودکشی ژاپن دیدن کنید؟

کویر ریگ جن (مثلث برمودای ایران) - منطقه ای پر از تپه های شن و ماسه

به دلیل وجود باد شدید، رفتن از شرق به غرب این منطقه بسیار دشوار و یا گاهی غیرممکن است. مردم محلی بر این باورند که این منطقه نفرین شده است و کسی از آنجا برنگشته.
 این امر به دلیل وجود تپه های شنی در حال حرکت و باتلاق های نمکی است که افراد را می بلعد. به عبارت دیگر، مکان این منطقه در حال حرکت و ناشناخته است.
 شهر ارواح چرنوبیل - اوکراین

چرنوبیل که در 26 آوریل 1986 اتفاق افتاد، اکنون به شهر ارواح تبدیل شده و جدیدترین مقصد محبوب در گردشگری تاریک است. اما بسیاری از افراد حتی تصور نمی کنند هنگام بازدید از این مکان داغ چه چیزی در انتظارشان است.
ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین: "چرنوبیل مکانی بی نظیر در این سیاره است که طبیعت آن پس از یک فاجعه انسانی، جایی که یک" شهر ارواح "واقعی وجود دارد، دوباره زنده شده. ما باید این مکان را به جهانیان نشان بدهیم. به دانشمندان، بوم شناسان، مورخان و جهانگردان "

 روستای ارواح بلچیت - اسپانیا

 شهر قدیمی بلچیت در جنگ داخلی اسپانیا در سال 1936 تا 1939 در خط مقدم بین دو ارتش و دو ایدئولوژی قرار یافت.  پس از سال 1939 روستای جدید بلچیت در مجاورت ویرانه های قدیمی ساخته شد که به عنوان یادبود جنگ، یک روستای ارواح باقی مانده است.
همانطور که می دانیم تاریخ فقط مربوط به جلال و موفقیت نیست؛ اعمال تاریک و لحظات سیاه نیز بخشی از گذشته ها را تشکیل می دهند. هیچ جا این واقعیت بیشتر از اسپانیا نیست. با گذشته دردناک جنگ داخلی و دیکتاتوری. برخی می گویند درک موقعیت فعلی اسپانیا بدون نگاه کردن و تلاش برای درک گذشته دردناک آن غیرممکن است.
" آنچه از بلچیت باقی مانده نه به عنوان مکانیسم ماندگار ترور، بلکه اثبات حماقت انسانی جنگ و وحشیگری فاشیسم است.
ویرانه های این روستای قدیمی با فضای ترسناکش به جاذبه گردشگری تلخ تبدیل شده و به عنوان محل تصویربرداری بسیاری از فیلم های سینمایی استفاده می شود.

یادمان حادثه یازده سپتامبر - نیویورک

 به نظر می‌رسید حادثه ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ نقطه پایانی بر دوران گردشگری ایالات متحده امریکا و نیویورک است. واقعه‌ای که امنیت ملی امریکا را زیر سوال برد و گردشگران را نسبت به برنامه سفر خود به این کشور دچار تردید کرد.

پس از این حمله تروریستی، یادواره ها و موزه های متعددی در این شهر ساخته شدند که تاکنون نظر گردشگران بی شماری را به خود جلب کرده اند.

 باغ سنگی درویش خان، کرمان - غم انگیزترین باغ ایران

درویش خان در اوایل دهه 1960 بدلیل اصلاحات ارضی، باغ هایش را از دست داد و همین مایه رنجش او شد. بعدها به عنوان نشانه مخالفت تصمیم گرفت كه تنه درخت های خشک شده خود را به محلی دیگر، در 40 كیلومتری جنوب شرقی سیرجان، استان كرمان منتقل كند و سنگ هایی را از شاخه های آن ها آویزان كند.
مردم فکر می کردند که عقلش را از دست داده. از آنجایی که او نمی توانسته با دیگران ارتباط برقرار کند و دردش را توضیح بد،د این نوع اعتراض به ذهنش رسیده بوده. برخی این روزها برای بازدید از باغ سنگی او به آنجا می روند و عکس می گیرند.

 موزه‌ی یادبود صلح هیروشیما - ژاپن

 فاجعه‌ی هیروشیما هیچ زمان از ذهن تاریخ پاک نخواهد شد، زمانی که برای نخستین بار از بمب اتمی استفاده شد، آن هم  توسط کشوری که در دو قرن اخیر داعیه‌ی حقوق بشر داشته است.
 این فاجعه‌ی اتمی در هیروشیما موجب شد که هزاران نفر یا درجا بمیرند و یا بعدها بر اثر تبعات مواد شیمیایی جان خود را پس از کلی زجر و درد از دست بدهند.
 یک موزه به یاد این فاجعه در شهر هیروشیما در ژاپن وجود دارد که در زمره‌ی جاذبه‌های توریسم سیاه قرار می‌گیرد و هیروشیما جایگاه خود را به عنوان یک مقصد محبوب برای "جهانگردی تاریک" حفظ کرده است.

 اردوگاه های کار اجباری آشویتس - لهستان

 اردوگاه های کار اجباری آشویتس بیش از 40 اردوگاه تحت کنترل آلمان نازی در جنگ جهانی دوم و هولوکاست داشته و به یکی از شرم آورترین و مهمترین مکان های تاریخ اروپا تبدیل شده اند.
 حداقل 1 میلیون یهودی در آشویتس کشته و 196 زندانی موفق به فرار از اردوگاه شدند. یکی از آنها دکتر ویکتور فرانکل بود که در همین راستا کتابی هم نوشت با عنوان " انسان در جستجوی معنا ".

 بریده ای از کتاب: اگر زندگی کردن رنج بردن است، پس ناگزیر باید در این رنج بردن معنایی یافت. اصلا اگر زندگی خود هدفی داشته باشد رنج و مرگ نیز معنا پیدا خواهند کرد. اما هیچکس نمی تواند معنای زندگی را برایمان کشف کند. هرکسی باید به دنبال معنای زندگی خودش باشد. در جایی هم نیچه می گوید: کسی که چرایی زندگی را یافته باشه با هر چگونه ای نیز خواهد ساخت.
آشویتس بزرگترین اردوگاه کار اجباری و مرگ نازی ها بود. این اردوگاه در سال 1947 به موزه تبدیل شد و از جاذبه‌های گردشگری سیاه بشمار می رود.
می توانید چهره افرادی که به دست نازی ها هلاک می شدند را تصور کنید؟!
براساس وبلاگ The Common Wanderer در سال 2015 ، اردوگاه کار اجباری آشویتس 1.53 میلیون بازدید کننده را پذیرفت.
مطالعات مربوط به انگیزه بازدید کنندگان در اردوگاه های کار اجباری نشان می دهد که کنجکاوی، لزوم دیدن با چشمان خود و مکانی متفاوت از اماکن گردشگری معمول به عنوان انگیزه های قوی در کنار واکنش های مورد انتظار درد، غم و اندوه و همدلی ظاهر می شوند.

ارگ بم – میراث جهانی یونسکو

زمین لرزه یکی از کشنده ترین کابوسهایی است که بشر با آن روبروست. حال اگر در شهری اتفاق بی افتد که بزرگترین سازه جهان از آجرهای خشک شده آفتاب تقریباً 2000 سال وجود داشته باشد، این فاجعه غم انگیزتر خواهد بود.
 زلزله بم در سال 2003 تقریباً %90 ساختمان های شهر را ویران كرد. بلافاصله پس از این فاجعه ، یونسكو آن را در فهرست میراث جهانی خود در بین دیگر سایت های خود ثبت كرد. در نتیجه بودجه ای برای ترمیم به آن اختصاص یافت.
بسیاری از مردم خانه و عزیزانشان را از دست دادند. حتی کمک های بشردوستانه از سراسر جهان هم نتوانست کاری برای کاهش درد آدمی کند. این داستان غم انگیز ساکنان بم است که تاکنون ادامه دارد.
 ایرانیان نمی توانند این مصیبت را به راحتی فراموش کنند. علاقه مندان به اماکن گردشگری تاریک در ایران می توانن به بم مراجعه کنند و درباره پیامدهای این حادثه فاجعه بار بیشتر بدانند.

قلعه کبیسه ایرلند - پرتحرک ترین مقاصد گردشگری تاریک

یکی از پرتحرک ترین مقاصد گردشگری تاریک، قلعه کبیسه در ایرلند است. این قلعه در قرن سیزدهم ساخته شده و دارای تاریخچه قاتل واری است. براساس وب سایت قلعه،خانه های ارواح جذاب و ترسناکی اینجا وجود دارد.

غار حکاکی شده خالو حسین - کرمانشاه

در منطقه پاوه، استان کرمانشاه شخصی کرد به نام حسین کوهکن طی 19 سال غاری را با 7 اتاق که به عنوان قلعه حسین یا فرهاد دوم شناخته شده (با اشاره به یک شخصیت اساطیری باستانی در ادبیات فارسی)  حفر کرده.
مردی بسیار مصمم و زحمتکش که در طول جنگ ایران و عراق، پسران خود را از دست داد. پس از جنگ، وی به روستایی بنام بنواره یا "میگوره" با دخترش نقل مکان کرد. خالو حسین شروع به حفاری صخره ها با سنبله و بیل نمود تا محلی برای نماز خواندن خود بنا کند، اما با وجود تمسخر دیگران به کارش ادامه داد. امروزه مسافران ایرانی و خارجی زیادی برای بازدید به این منطقه می روند.

 کلیسای Sedlec Ossuary - چک

این بنا یک نمازخانه کوچک کاتولیک رومی است. معماری Sedlec Ossuary با حدود 50،000 اسکلت مورد استفاده برای دکوراسیون داخلی آن، عجیب و غریب و فریبنده است.
سبک منحصر به فرد این نمازخانه با ایده خلاقانه نجار محلی František Rint که در سال 1970 برای اولین بار از استخوان ها برای تزئین نمازخانه استفاده می کرد، آغاز شد.

 هتل بانف اسپرینگز - مکانی خالی از سکنه کانادا

داستان از این قرار است که شبح زنی که در اینجا در لباس عروسی اش جان باخته، دیده می شود که در سالن باله رقصیده. داستان های زیادی از این هتل نقل شده و همین ها باعث شده این مکان به لیست جاذبه های سیاه تبدیل شود.

دره ستارگان - قشم

روزگاری در جزیره قشم، یک ستاره از آسمان به زمین نشست و درست در قلب زمین قرار گرفت و یک دره غول پیکر، مرموز و عجیب را شکل داد که اکنون آن را دره ستاره ها می نامیم. این مکان جغرافیایی یکی از منحصر به فرد ترین جاذبه های طبیعی قشم و ایران میراث جهانی یونسکو و تنها پارک ژئو پارک در خاورمیانه است.
همچنین اعتقادات محلی در مورد وجود ارواح و "جن ها" در این دره وجود دارد که ممکن است به دلیل اشکال زمین شناسی غیر معمول و وزش باد شب در دره باشد. مورفولوژی زمین شناسی این سایت نتیجه فرسایش ناشی از طوفان های باران، باد و گرانش در لایه های مختلف است.

 Choeung Ek، مزارع کشتار کامبوج

Choeung Ek  به عنوان مزارع کشتار شناخته می شود. اینجا همان مکانی است که قربانیان نسل‎کشی تاریخی کامبوج در دهه‌ی ۷۰ قرن بیستم در آن دفن شده‌اند.
نسل‌کشی کامبوج اشاره به اعدام میلیون ها انسان بی گناه در کشور کامبوج در میان سال‌های ۱۹۷۵ و ۱۹۷۹دارد. حتی نیمی از آنها تاکنون پیدا نشده اند. اینجا سوال پیش می آید که چرا گردشگران صدها دلار برای شلیک گاوها و خوک ها با همان اسلحه هایی که قبلاً برای کشتن افراد تحت رژیم کمونیستی کامبوج استفاده می شده، پرداخت کنند؟ فقط یک کنجکاوی ساده!!!
 شاید نگرانی روان انسان از مرگ همان چیزی است که باعث می شود مردم مشغول شرکت در فعالیت های توریستی تاریک مثل کشتن حیوانات زنده باشند. اما تثبیت عدم تحرک زندگی، توجیه کننده اقدامات غیر حساس نیست.
 این منطقه در ۱۰ کیلومتری شهر Phnom Penh در کشور کامبوج قرار دارد و واقعاً نمی توان سخن از جاذبه‌های گردشگری سیاه به میان آورد و اشاره‌ای به اینجا نداشت.
این موارد صرفاً بخش کوچکی از مقاصد گردشگری سیاه هستند و فقط برای نمونه ذکر شدند، وگرنه در جای‌جای این کره‌ی خاکی که فجایع بسیاری را از انسان دیده بسیاری از این مکان‌ها وجود دارد.

نتیجه:
سالانه در سطح جهان این جاذبه های گردشگری محبوب، میلیون ها دلار به ارمغان می آورند. بدیهی است که تولید این میزان پول از گردشگری بسیار جذاب است؛ به ویژه در مناطق فقیرنشین مانند کامبوج با تولید ناخالص داخلی کم. با این وجود، درک این که درآمد حاصل از این تورهای تاریک به کجا می رود و چه کسانی از آنها سود می برند معضل اخلاقی بزرگی را به وجود می آورد که حول آداب و رسوم گردشگری و آموزش های تاریخی می چرخد. همچنین به یک سؤال بزرگتر و وجودی تر منجر می شود: چرا ما به عنوان انسان جذب مرگ و ویرانی می شویم؟
پروفسور لنون از دانشگاه گلاسکو کالدونیون لندن به اصطلاح "گردشگری تاریک" کمک کرد و حرفه خود را صرف درک انگیزه های بازدید از مکان های خالی از سکنه کرده. او معتقد است که گردشگران تاریک از تمایل به برخوردهای واقعی یا نمادین با مرگ" انگیزه می گیرند.
در حالی که بازدید از مکان های مرگ یا فاجعه ممکن است وحشتناک به نظر برسد، اما این اصطلاح گردشگری تاریک می تواند مزایای مهمی برای ما و جوامع اطراف داشته باشد.

هدف اصلی بازدید از یک مقصد توریستی تاریک، احترام به مردگان و یادگیری آنچه در آنجا رخ داده. با اجتناب از این نشانه های اشتباهات گذشته، از تکرار آنها جلوگیری کنیم. بنظر من یکی از فواید مثبت گردشگری تاریک این است که می توانیم با گذشته ارتباط برقرار کنیم. این مکان ها جای لبخند زدن و سلفی گرفتن نیست. من این ها را غم انگیز می بینم و تاریخ وحشتناک آنچه اتفاق افتاده، درک بشریت، خوب یا بد، آن چیزی است که با سفر به این مناطق کشف می شود.
این هم بگویم که گردشگری تاریک برای همه مناسب نیست. توریسم تاریک مفهومی است گاه با اثرات منفی. مردم نمی خواهند به جاهایی بروند که باعث ناراحتی شان بشود یا حوادث هولناک تاریخ برایشان یادآوری بشود.
با این حال اما مسئله فراتر از این هاست. تفاوت بین گردشگر بودن و تبدیل شدن به یک مسافر آگاه اینجا مشخص می شود. صرفا مسافرت قرار نیست همیشه با مهمانی و لذت و آرامش همراه باشد.
سفر راهی برای درک یک فرهنگ و استقبال از آن است. سفر راهی برای یادگیری در مورد گذشته و عدم تکرار اشتباهات گذشتکان در آینده است.
گردشگری تاریک ما را از منطقه امن خود خارج می کند و باعث می شه فکر کنیم. من می خواهم باور داشته باشم که این یک نوع گردشگری است که نه تنها ما را به مسافر بهتر تبدیل می کند، بلکه می تواند ما را به یک دوست بهتر، فرزند بهتر، پدر و مادری بهتر و از همه مهمتر به یک انسان بهتر تبدیل کند.
ما خوشحالیم که تورهای کمونیسم در سراسر جهان وجود دارد که تاریخ و سبک زندگی مردم را در طول این رژیم ها نشان می دهد. زیرا ما معتقدیم که باید تاریخ را به خاطر بسپاریم و برخی از وقایع نباید تکرار شوند. این می تواند به عنوان یک درس برای بهبود سیستم سیاسی و سبک زندگی در آینده خدمت کند.

یادداشت و مقالات مرتبط

آدرس اینستگرم الیمو