تا سال 2030، تغییرات متعددی رخ خواهد داد و به دلیل تحولات جهانی، صنعت میهمان‌نوازی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد که یکی از آن‌ها افزایش آسیب‌پذیری است.
یکی از اصلی‌ترین چالش‌هایی که صنعت میهمان‌نوازی با آن روبرو است، بزرگی حوادث خطرناک و همچنین غیرقابل پیش‌بینی بودن آنها است. بنابراین، این صنعت با چه سرعتی می‌تواند واکنش نشان دهد و با چنین بحران‌ها و خطراتی سازگار شود؟
آسیب‌پذیری صنعت میهمان‌نوازی در برابر انواع رویدادها می‌تواند افزایش یابد و همین باعث می‌شود میهمان‌نوازی به یک تجارت شکننده تبدیل شود. از جمله خطرناک‌ترین تهدیدات برای این بخش می‌توان به تغییرات آب و هوا، مسائل مربوط به امنیت و همچنین جریان‌های بی‌سابقه مهاجرت اشاره کرد.
تغییرات آب و هوایی همچنین باعث درگیری‌هایی مانند مهاجرت پناهندگان و بحران‌های بشردوستانه که منجر به تنش‌های سیاسی و اجتماعی می‌شود.
ارزیابی آسیب‌پذیری، قرار گرفتن هتل در معرض تهدیدات و ظرفیت آن برای مقابله با بحران را برجسته می‌کند.
آسیب‌پذیری مبتنی بر دو بعد است: آسیب‌های مستقیم و غیرمستقیم. خسارات مستقیم شامل خسارت در ساختمان، زیرساخت‌ها یا تجهیزات یک شرکت به دلیل یک رویداد خطرناک است. از طرف دیگر، ضررهای غیرمستقیم اعتبار کلی تجارت آسیب‌دیده را دچار خدشه می‌کند.
برای ایجاد انعطاف‌پذیری، هتل‌های تجاری و زنجیره‌ای باید به این موارد توجه کنند:
استفاده از نتایج ارزیابی به‌منظور تدوین اقدامات بهبودی، برنامه‌های اضطراری و راهکارهای کاهش آسیب‌پذیری و تبادل داده بین بخش عمومی و بخش خصوصی برای مدیریت خطرات موجود در زیرساخت.
اگر چه گردشگری به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصادی، از جامعه و محیط زیست حمایت می‌کند، اما این بخش نیز با چالش‌های بسیاری روبرو است. همان‌طور که در گزارش سالانه UNWTO بیان‌شده است، برخی از این چالش‌ها مربوط به نگرانی‌های ایمنی و امنیتی است. با توجه به این موضوع، یکی از مهم‌ترین اولویت‌های توسعه گردشگری تعریف‌شده توسط UNWTO ، ترویج سفرهای ایمن است. ایمنی و امنیت در جهانگردی و صنعت هتلداری بسیار مهم و شناخته‌شده است و اغلب اولین جنبه‌ای است که افراد هنگام مسافرت در نظر می‌گیرند.
درحالی‌که رشد صنعت گردشگری و هتل‌داری بین‌المللی برای اقتصادهای جهانی مناسب است، اما این بخش‌ها نیز در معرض خطرات جدید و متغیرها و آسیب‌پذیری های نامشخص در سطح جهانی قرار دارند.
بسیاری از محققان بررسی کردند که تصویر ارائه‌شده از مقصدهای گردشگری از نظر ایمنی و امنیت بر گزینه‌های توریستی تأثیر می‌گذارد. از آنجا که توریست‌ها مکانی امن را به دور از هر نوع خطرات یا بلایای طبیعی ترجیح می‌دهند، این وقایع عمدتاً بر انتخاب آن‌ها در کوتاه‌مدت یا بلندمدت تأثیر منفی می‌گذارد. متأسفانه، آن حوادث مربوط به بلایای طبیعی در این دنیا اجتناب‌ناپذیر است؛
اما با وجود این واقعیت که درک خطر، نقش مهمی در انتخاب مقصد بازی می‌کند، اما هنوز هم گردشگران تمایل زیادی به کاوش در جهان دارند و ثابت کرده‌اند که در زمان‌هایی که شرایط گردشگری سخت است، مقاومت می‌کنند. از طرف دیگر، بدیهی است که صنعت گردشگری در برابر بلایای طبیعی بیش‌ازپیش آسیب‌پذیر می‌شود. بنابراین، مدیران همچنین باید در مورد ایمنی گردشگران در زمان چنین وقایع غیرقابل پیش‌بینی، تفکر کنند. به همین دلیل است که مدیران باید استراتژی‌ها و رویه‌های خاصی را بکار گیرند تا بتوانند در چنین مواقعی سازمان خود را محکم‌تر کنند.
از طرفی هنگام توسعه مقصد¬های جدید گردشگری در مکان¬هایی که احتمال بروز فاجعه طبیعی دارند، آگاهی و احتیاط مناسب جهت به حداقل رساندن پیامدهای منفی احتمالی ضروری است.
صنعت هتلداری به‌عنوان یک بخش جدایی¬ناپذیر در صنعت گردشگری در برابر انواع خطرات و همچنین بحران آسیب¬پذیر است و نمی¬توان از اثرات فاجعه¬ها اجتناب کرد.
آسیب¬پذیری بخش¬های میهمان¬نوازی و گردشگری از این واقعیت ناشی می¬شود که کارمندان و میهمانان هتل خود بخشی از محصول توریستی هستند. ارائه خدمات، کیفیت و تجربه کلی میهمان به عوامل خارجی زیادی وابسته است که می¬تواند به‌سرعت و بدون هیچ¬گونه اخطاری در معرض آسیب قرار بگیرد.
متأسفانه شواهد بسیاری از تأثیرات منفی بلایا، به‌ویژه موارد طبیعی بر صنعت هتلداری و خود هتل¬ها وجود دارد. این اتفاقات منفی مدیران را وادار کرده که استراتژیک تر فکر کنند. آنها اهمیت پیروی از قوانین و مقرراتی را که باعث شده هتل¬های آنها انعطاف‌پذیرتر شود و ایجاد رویه‌های داخلی برای افزایش ایمنی گردشگران و کارمندانشان را به رسمیت شناخته‌اند. بااین‌وجود، همه مدیران از این امر آگاه نیستند. بنابراین سازمان¬های هتلداری نیز در میزان مقاومت خود در برابر بلایا تفاوت دارند.
در بین این همه تعاریف بی¬شمار، سازمان بین¬المللی استاندارد¬سازی (ISO) تاب¬آوری را به عنوان ظرفیت تطبیقی یک سازمان (یا جامعه) در یک محیط پیچیده و متغیر تعریف می¬کند.
توضیحی در مورد تاب¬آوری که توسط UNISDR ارائه شده است، جامعه را در کانون توجه قرار داده و توانایی آن‌ها را در مقاومت و بهبودی از وقایع فاجعه آمیز به‌موقع و با حفظ تمام عملکردهای اصلی دارد. مفهوم جامعه و ظرفیت آن برای زنده ماندن از بروز اختلالات و بلایا، برای انطباق و پایداری در فعالیت‌های تجاری خود، به‌عنوان یک نکته همپوشانی آشکار در تعریف‌های فوق‌الذکر از تاب‌آوری است.
هتل‌های بزرگ، عموماً ساختارهای کسب‌وکاری با انعطاف‌پذیری، چالاکی کم و هزینه‌های ثابت بالا دارند.
می‌توان با هوشمندی بالا منابع تولید ثروت را در هتل‌های بزرگ افزایش داد و همچنین با استقرار یک نظام مدیریت خردمندانه از هتل‌های بزرگ سازمان‌هایی یادگیرنده ساخت؛ اما بی‌تردید دو عامل چالاکی و انعطاف‌پذیری کم و هزینه‌های ثابت بالا همواره زمینه‌ساز کاهش تاب‌آوری هتل‌های بزرگ خواهد شد.

یادداشت و مقالات مرتبط

آدرس اینستگرم الیمو