یکی از هتل‌های معروف جهان، یک جایزه برای کاهش مصرف آب و حفاظت از محیط‌زیست دریافت کرد. به چه دلیلی؟ او سرآشپزش را اخراج کرد! می توانید حدس بزنید چرا؟
سرآشپز هتل در استفاده از آب زیاده‌روی می‌کرد!
روانشناسی رنگ نشان می دهد که رنگ های مختلف می توانند واکنش های روانشناختی ایجاد کنند. به عنوان مثال، تصور می شود که رنگ بر روحیه و احساسات ما تأثیر می گذارد. بعضی اوقات این واکنش ها مربوط به شدت یک رنگ است، در حالی که در موارد دیگر محصول تجربه و تأثیرات فرهنگی است.
حالا به این سوال من جواب بدهید:
رنگ سبز چه حسی در شما ایجاد می کند؟
 برای بسیاری از افراد، رنگ سبز ارتباطات شدیدی با طبیعت دارد و بلافاصله چمن، درختان و جنگل ها را به ذهن متبادر می کند. سبز اغلب به عنوان یک رنگ با طراوت و آرام توصیف می شود.
رنگ سبز نماد جهان طبیعی و البته نشان دهنده آرامش است.
حالا به این سوال جواب بدهید:
سبز شما را یاد چه چیزهایی می اندازد؟
ماشین های سبز؟
 ماشین های ظرفشویی سبز؟
 فضای سبز؟
خیر خیر
اینجاست که هتل های "سبز" وارد می شوند.
با من همراه باشید تا در ادامه به این کانسپت جذاب بپردازم:
بخشی از لذت تعطیلات یافتن مکانی مناسب برای اقامت است؛ اگر شما هم جزء آن دسته مسافرانی هستید که پایداری بخشی از روند تصمیم گیری تان در سفر است و البته دلتان می خواهد در مکانی که به نفع محیط زیست و جامعه است اقامت کنید، استوری های مرا از دست ندهید.
"سبز" زمانی فقط یک رنگ بود؛ اما این روزها "سبز" به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد تا نشان بدهد که محیط زیست طرفدار و دوستداران خاص خودش را دارد. البته همیشه مشخص نیست که "سبز" به چه معناست، به ویژه هنگامی که صحبت از هتل می شود.
استفاده آگاهانه از منابع، نقشی حیاتی در صنعت میهمان نوازی دارد. موفقیت سازمان های میهمان نوازی به حفظ  جاذبه های طبیعی و فرهنگی بستگی دارد که گردشگران را مجبور به بازدید دوباره از مقصد می کند. عدم انجام این کار هم عواقب خودش را دارد. در سال 2018 دولت تایلند یکی از مشهورترین سواحل خود، خلیج مایا را به مدت 3 سال تعطیل کرد. چرا؟ چون روزانه 5000 گردشگر از این ساحل بازدید می کردند که منجر به تخریب مرجان های آن و تهدید زیبایی و البته از دست دادن شغل اپراتورهای محلی گردشگری شد.
اقدامات پایدار باعث برجسته شدن سازمان های میهمان نوازی می شود. امروزه مسافران، مراجعه کنندگان رستوران، رزرو کنندگان هتل و خریداران به پایداری بیشتر اهمیت می دهند.
پایداری در تجارت مستلزم تلاش گروهی است. آموزش کارمندان و افزایش آگاهی در مورد روش های پایدار باید نقشی در آموزش مداوم داشته باشد. با در نظر گرفتن مواردی مانند مدیریت آب و پسماند ، استفاده از محصولات ارگانیک که فاقد مواد شیمیایی مضر هستند و استفاده مجدد و بازیافت، هر جنبه ای از تجارت می تواند شیوه هایی را اتخاذ کند که پایداری را در نظر می گیرد. به این ترتیب پایداری می تواند بخشی از فرهنگ سازمان بشود.
هتل های پایدار بیش از هر زمان دیگری تقاضا دارند. به هر حال، سبک زندگی بسیاری از افراد تغییر کرده. مصرف آگاهانه، تفکر پایدار و رفتار دوستانه با محیط زیست – این ها اصولی هستند که بسیاری از مردم در زندگی خود استفاده می کنند و واضح است که انتخاب یک سبک زندگی سبز در خانه نیز بر جستجوی افراد برای هتل تأثیر می گذارد.
شاید آینده هتل‌ها برگشت به گذشته‌های دور باشد؛ آنجا که متل‌های کوچک در روستاها و جاده‌ها با خوراک محلی از میهمانان پذیرایی می‌کردند و برای استفاده از هوای پاک کافی بود پنجره را باز کنید.
درست است که اکثر هتل ها هنوز پایداری را در ماموریت خود لحاظ نکردند، اما نمونه ای از این هتل ها را در ایران خودمان داریم که در دل محله ای قدیمی در اصفهان زیبا می درخشد.

جویبار، جایی شبیه هیچ کجا - بوتیک هتلی سبز در قلب تاریخی اصفهان

  مقدمه:
درخیابان نشاط نزدیک بن بست آل یاسین در اصفهان که می رسی انگار به دوران قاجار سفر کرده ای. مغازه داران با تسبیح هایشان ذکر می گویند و کنار دکان شان نشسته اند؛ تسبیح هایی با رنگ های قرمز و مشکی و آبی وسفید و سایر رنگ ها. در یکی از کوچه ها، یک پرچم بزرگ یا حسین را طوری علم کرده اند، انگار کسی آنجا را فتح کرده است. اینجا شبیه هیچ کجا نیست، فقط شبیه خود همین جاست.

بوتیک هتل جویبار، این مضمون تابلویی است که بعد از طی کردن کوچه پس کوچه های محله ی میرزا کوچک خان قرار دارد. به اینجا که می رسی مطمئن می شوی راه را درست آمده ای. از راهرو که رد می شوی می بینی اینجا حال و هوای دیگری دارد و با بقیه هتل های همجوارش فرق می کند.

منوچهر مرا صدا می زند و قهوه تعارف می کند، طاهره می گوید هوا گرم است، یک نوشیدنی خنک و گوارا برایت می آورم. از همه جالب تر عارفه ی مهربان که مشتاق ارائه خدمات به من است تا اندکی از خستگی سفرم بکاهد.

راستی؛ اینجا همه چیز سبز است. از شامپو و صابون های وگان دست ساز و دمپایی گرفته تا شیشه هایی که برای بطری های آب در نظر گرفته شده است.

 اما تو نیامده ای که رنگ ببینی، تزئین ببینی، آینه کاری و نقاشی دیواری ببینی، آمده ای که سادگی ببینی، آرامش ببینی، و به نقل از توماس آمده ای که مکث کنی. بله مکث کنی و این قشنگ ترین ویژگی این خانه است.

ترکیب دو عنصر میهمان نوازی گرم این زوج و شکل جدیدی از ترندهای هتل داری، یک داستان موفقیت را از سال 98 در این شهر افسانه ای شکل داده است.
با یک نگاه ساده به معماری این خانه می توان گفت که ذهنِ آگاهی در طراحی اش نقش داشته است. این بوتیک هتل به طور هماهنگ با محیط اطراف خود ترکیب می شود. مواد مورد استفاده تقریباً منحصراً از منابع پایدار است و ویژگی متمایزی به طراحی بوتیک هتل بخشیده.
در ادامه مسیرم به این خانه پشت بامی زیبا می بینم با پارچه های سفیدی که یکی در میان آویز شده، نقش سایه بان را دارد و تو بالاخره به اتاق آخر می رسی و می دانی به طورمعمول چند ساعتی معطل می شوی. ویس رکوردری که با خود آورده ام را روشن می کنم، لبه ی تخت می نشینم و از زبان طاهره و منوچهر عزیز به داستان این خانه و آدم هایش که تا همین چند سال پیش اینجا زندگی می کرده اند گوش می دهم.

یکی بود، یکی نبود. زیر گنبد اصفهون، خانه ی سبز و قشنگی وجود دارد که جادوی گذشته اش بر می گردد به قرن نوزدهم (اواخر سلسله قاجار). خانه ای 200 ساله که 3 نسل در آن زندگی کردند؛
جویبار شامل 7 اتاق ، فضای نشیمن، گیفت شاپ، لمکده و یک پشت بام است که در ادامه همه را با هم می بینیم:
این خانه اعیانی نیست و متعلق به خانواده ای متوسط بوده؛
چطور می توان تشخیص داد؟ نقاشی و گچبری و تزئینات آنچنانی نداشته و بسیار ساده بوده.
حالا جالب این که در همین مدت کم و با توجه به اتفاقات اخیری که در این 3 سال افتاد، توریست های خارجی جذب این خانه شدند و از نهایت سادگی اش لذت بردند! و حتی فینالیست جایزه معماری در سال 98 هم شده.
وارد جویبار که می شوی انتظار رنگ و تزئین و آینه کاری و نقاشی دیواری نداشته باشید، برای سادگی و آرامش به اینجا بیایید.

توریست ها وقتی وارد خانه ای می شوند که هویتش دستکاری شده، به راحتی متوجهش می شوند، توریست آگاهانه سفر می کند، مطالعه می کند و بعد وارد کشور مقصد می شود.
جویبار فقط یک هتل برای خوابیدن نیست! بلکه مقصدی است برای کشف، آرامش و لذت. جایی که از من در فضایی ظریف و زیبا استقبال کردند.
از جویبار تا میدان نقش جهان 10 دقیقه پیاده روی دارد.
رویکرد سبز: پایبند به تاریخ خانه
از سبز بودن این هتل شروع می کنم و بعد به قسمت های مختلف سر می زنم:
صنعت هتل داری صنعتی متضاد با محیط زیست است. از دمپایی و شامپو و آب معدنی گرفته تا استفاده بیش از حد از پلاستیک و مصرف انرژی بالا.
جویبار جایی است که تمام تلاشش را می کند تا از پلاستیک کمتری استفاده کند. چون اعتقاد دارند این مسئولیتشان است و برای حفاظت از محیط زیست ارزش قائلند.

جویبار نگران این موضوع نیست که عملکردهای پایدار باعث مختل شدن تجربه میهمان بشود.
بنظرم اگر هتل ها به دقت به آنچه میهمانان نیاز دارند متمرکز بشوند و خدماتشان را بر این اساس سفارشی کنند، می توانند این جنبه از تجارتشان را بهبود ببخشند.
فناوری ترموستات هوشمند در هر اتاق که به میهمانان این امکان را می دهد تا در هنگام کاهش مصرف انرژی، دما را شخصی سازی کنند؛
 گزینه های بازیافت در اتاق ها که به میهمانان اجازه می دهد عادت های سبزشان را در حالی که از خانه دور هستند حفظ کنند؛
 خوراک و محصولات محلی که به میهمانان این امکان را می دهد تا از فروشندگان محلی حمایت کرده و چیزی منحصر به فرد در منطقه را امتحان کنند.
حیاط:
اینجا قبلا حوض داشته اما وقتی خانه به دست این زوج رسیده، دویست و چند سال از عمرش گذشته بوده؛ بنابراین شکل و شمایلش مشخص نبوده!
کف حیاط حدود 40 سانت از کف اصلی بالاتر بوده و در مرمت سنگ هایی پیدا می کنند که مشخص بوده مربوط به سنگ حوض است.
چرا درخت سرو کاشتند؟ چون سرو عمودی است و برای خانه های قدیمی ضرر ندارد؛ اما ریشه های انجیر رونده است، افقی حرکت می کند و ضرر دارد. البته اینجا استحکام بخشی کردند این قضیه را.
روی این سرو هم حساب باز کردند برای سایه

پذیرش:
اینجا قبلا مطبخ بوده که الان شده پذیرش
بجز این میز و صندلی ها بقیه لوازم طراحی و ساخته شده. هیچ چیزی آماده خریداری نشده.
این آرک و در هم اضافه شده و به سبک مدرن کار شده. می توانستند قدیمی کار کنند اما چون از قبل نبوده می خواستند مشخص بشود که اضافه کردند.
بنظرم به مخاطب احترام گذاشتند؛ چرا که مخاطب باهوش است و حتی اگر علم این کار را نداشته باشد، متوجه می شود!
در مرمت خانه یک عالمه طلسم پیدا کردند! دعا و جادو

وابی سابی
زیبایی در نقص
نه به تفکر کمال گرا
احترام به اصالت
چرخه طبیعی رشد، پوسیدگی و مرگ
در این یادداشت کامل در مورد این کانسپت توضیح دادم.

آرت شاپ:
این فضا به خانه اضافه شده و الحاقی است!

ایده اصلی طاهره و منوچهر در مرمت بوتیک هتل جویبار، حفظ نقاط تاریخی و تقویت بخش های قدیمی بدون تخریب بوده. همچنین هر جا که فضای جدیدی اضافه شده به روشی مدرن است؛ بنابراین می توان در یک نگاه بخش های قدیمی را از قسمت های جدیدِ اضافه شده متمایز کرد.
همه هنرمندان اینجا خانم هستند و همه این آثار کار دست است.

لباس ها کارخانه ای نیستند.

کاغذها و مقواها دور ریختنی بوده؛ اما هنرمندان با هنرمندی تمام دوباره جانی تازه بهش بخشیدند.
صابون ها ارگانیک و دست ساز است. حتی رنگ و اسانس شیمیایی ندارد. آنقدر طبیعی است که ته مانده اش را می توانید بریزید پای درخت.

میزبانان از میهمانان می خواهند که مسواکشان را با خود بیاورند؛ چون هدف این است که مصرف گرا نباشیم. اما اگر میهمانی درخواست کرد این مسواک چوبی ها را بهش پیشنهاد می دهند.

و اما برویم جذاب ترین بخش خانه را با هم ببینیم:
هر اتاق در جویبار کاراکتر و استایل خاص خودش را دارد. 7 اتاق با ظرفیت 17 نفر
اتاق انجیر:
چرا انجیر؟ چون تنها المان اصلی حیاط این خانه درخت انجیر است، بقیه درخت ها بعلاوه باغچه و حوض طراحی شدند.
اینجا اتاقی بوده که تابستان ها برادر خانه ازش استفاده می کرده!
 این گره چینی را هم احیا و بعنوان میز ازش استفاده کردند و عین همین الگو را برای پنجره ها بکار بردند.
آجرها همه ساخته شده، حباب ها هم همینطور.
آجرها را ببینید. با آدم حرف می زنند.

سرویس بهداشتی در این اتاق الحاقی است.

صندل حصیری ها به سیستان و بلوچستان برمی گردد که به سوات معروف است!

البته این نکته را خاطرنشان کنم که دمپایی هتلی هم دارند برای بعضی از میهمانانی که به هر دلیلی خوششان نمی آید از این دمپایی ها. خب دلیلش هم می تواند این باشد که قبلا توسط یک میهمان دیگر پوشیده شده.
همه فن کوئل ها مخفی کار شدند.
آینه و چوب لباسی در هر اتاق دقیقا مطابق با تاقچه ها طراحی شدند.
در واقع به تناسبات احترام گذاشتند؛ میهمانی که به اینجا می آید همین تناسبات را درک می کند.

در بوتیک هتل جویبار علاوه بر کاهش مصرف انرژی و ارزیابی نحوه مصرف آن، با در آغوش گرفتن منابع تجدیدپذیر انرژی، از رد پای کربن کسب و کارشان کم کردند. این سرمایه گذاری ها علاوه بر ایجاد چهره تجاری خود به عنوان یک تجارت میهمان نوازی پایدار، با کاهش هزینه های عملیاتی نیز نتیجه می دهند.
اتاق شمسه:
اینجا حکم شاه نشین خانه را داشته یا همان مهمان خانه

 سقف این اتاق کاملا ریخته بوده و مجدد ساخته شده.

پنجره ها:
این درها را عین درهای قدیمی درست کردند چون قابل احیا نبوده.
شیشه های رنگی هم با الگوی قبلی اجرا شده.

طبق صحبت های طاهره عزیز:
خانه های قدیمی هر کدام داستانی دارند که اگر ما بیایم همه چیزش را برگردانیم به حالت اولیه اش داستان هایش را نابود کردیم. به اعتقاد ما ساکنین بعدی خانه هم اثری گذاشتند در اینجا که ارزش خودش را دارد.
این شیشه رنگی ها را که همه در خانه های دیگر دیدند؛ بگذاریم اتفاقاتی که افتاده هم ببینند و این جالبش می کند.

شومینه: نقاشی های بچه های خانواده

سرویس بهداشتی: صندوق خانه ها این امکان را داده که تبدیل به سرویس بهداشتی بشوند.

 
آینه ها بر اساس تاقچه ها طراحی شده
صاف یا هلال

اتاق نگاره:
پنجره ها را که باز کنید نمایی به درخت و باغچه و حوض دارد.
تنها اتاقی که کمی تزئینات و نقاشی داشته. همه لایه ها را نگه داشتند و تزئینات مصنوعی بکار نبردند!
هویت خانه را حفظ کردند و این یعنی اصالت.

و دوباره طراحی آینه و چوب لباسی متناسب با تاقچه است.

میز و صندلی ها هم ساخته و طراحی شده است.

لمکده:

پله اول قدیمی و مابقی را ساختند و آجرها را برای اینکه همخوانی داشته باشد به شکل باریک سفارش دادند.

اتاق ایوان:
اتاقی ساده و در عین حال مدرن. با اتاق روبرویی اش دوقلو هستند. که این اتاق الحاقی است و در حین مرمت و بازسازی اضافه شده.
سرویس ها با همان سیستم بقیه اتاق ها طراحی شده.

در بحث خدمات:
صبحانه زمان بندی ندارد. برای هر شخص جداگانه و بر طبق سلائق شخص سرو می شود. میهمان در هر ساعت و هر جایی از خانه می تواند صبحانه اش را میل کند.
دیوار همسایه:
قسمت بالایی دیوار اضافه شده و با استراکچر فلزی نگهش داشتند. 3 دوره را در این دیوار مشاهده می کنیم. دیوار کج و دارای قوس است؛ اما تاریخ و هویت و اصالت دارد.
در زمستان هم گنبد مسجدشاه و میدان امام را از اینجا می توان مشاهده کرد.

دلیل اینکه این قسمت را باز گذاشتند:
ارتباطی که در قدیم بین همسایه ها برقرار بوده بارز است؛ تقابل جالبی است؛ یک خانه قدیمی در کنار یک خانه احیا شده و از همه مهم تر اینکه دید را نمی بندد و یک نوع شفافیت بصری ایجاد کرده است.
جان پناه:
ظاهرا قدیم ها اینجا جان پناه نداشته و بچه ها می افتادند پایین و پایشان می شکسته!
آهن کاری ها به سبک قاجاری است!
تاریخ سازی بیخودی نکردند اینجا
با تک تک میهمانان در ارتباط هستند و میزبانان داستان خانه را برای میهمانان نقل می کنند.

رویکرد سبز:
سبز بودن حتی در تاسیسات هم دیده می شود. آب حوض یکسری لوله کشی جداگانه شده و به دو جا وصل است که بطور دائم استفاده و تخلیه می شود. آب راکد نمی ماند.
برای ناودان ها هم لوله کشی جداگانه شده و آب باران را جمع می کند؛ عملکرد دارند و تزئینی نیستند.
شبیه تاج پادشاهی هستند.
آب بام و ایوان را جمع می کند و با لوله کشی جدا برمی گردد به چاه جذبی و وارد سفره های زیرزمینی می شود و وارد فاضلاب نمی شود.

به نظر می‌رسد اکنون نوبت هتل‌هاست که نقش بااهمیت‌تری در محافظت از سیاره زمین ایفا کنند. هتل‌ها به ‌سرعت درحال سبز شدن هستند. رقابت برای تبدیل‌شدن به هتل سبز، شدت گرفته و اکو هتل‌ها توانستند با کاهش هزینه‌های انرژی و ضایعات، راهکارهایی را برای کاهش هزینه‌ها پیدا کنند.
امروزه هتل های پایدار بیش از هر زمان دیگری تقاضا دارند که در بهبود اعتبار «سبز» خود سرمایه‌گذاری کنند. هتل‌های سبز دارای خواص سازگار با محیط‌زیست هستند که ابتکار عمل و برنامه‌هایی برای کاهش استفاده از انرژی، آب و ایجاد زباله اجرا می‌کنند.
چند سالی است که استایل و سبک برخی از هتل ها تغییر کرده و برای ایجاد تنوع و تمایز هتل هایی با معماری خاص و امکانات بی نظیر و حتی در برخی موارد عجیب و غریب احداث شدند.

این روزها مسافران به طور مداوم در حال جستجوی هتل های جدید و متفاوت هستند. صنعت هتل داری با شتاب در حال پیشروی است و به نظر می رسد ایده های خلاقانه در آنها پایانی نداشته باشند. هر روز یک هتل به لیست هتل های موجود اضافه می شود و قشرهای مختلفی علاقه مند به اقامت در این هتل ها می شوند. بوتیک هتل، یکی از محبوب ترین انواع این هتل هاست که طرفداران زیادی دارد و در همه جای جهان هم به چشم می خورد.
وقتی هتل ها سبز می شوند، آسیب کمتری به محیط زیست وارد می کنند، هزینه کمتری دارند و حسن نیت میهمانان را به دست می آورند.
پایداری در دنیای تجارت برای دستیابی به رشد و جلب رضایت میهمان ضروری است.
تبدیل تجارت به یک مدل پایدار و برقراری ارتباط با آن کاملاً منطقی است. هتل هایی که اصول و معیارهای پایدار را در فعالیت هایشان ادغام می کنند، به لطف کمک به حفاظت از محیط زیست، مسافران سبز را به نفع خود جلب می کنند و البته آینده به مفاهیم هتل پایدار در بخش گردشگری تعلق دارد.
هتل های سبز یا هتل های سازگار با محیط زیست تأثیر مثبتی بر جامعه ای که در آن فعالیت می کنند دارند.

اما یک هتل سازگار با محیط زیست چگونه کار می کند؟
هتل های سبز از ویژگی های سازگار با محیط زیست هستند که مدیران آنها مشتاقانه برای کمک به حفاظت از زمین و خاک خود برنامه هایی را برای صرفه جویی در مصرف آب، انرژی و کاهش ضایعات جامد ایجاد می کنند!
هتل های سبز میهمانان را ترغیب می کنند بیش از یک بار از حوله استفاده کنند و هر روز ملحفه عوض نکنند.
حتی اگر هتلی دارای گواهینامه رسمی هتل سبز نباشد، ممکن است دارای تعدادی عادت دوستدار محیط زیست باشد که می تواند برای کره زمین نجات دهنده باشد.
اکوتوریسم یا به تعبیر دیگر بوم‌شناسی با عنوان «دفاع و حفاظت از طبیعت و محیط‌زیست» درحال تبدیل به یک تقاضای درحال رشد و قوی جهانی است. اکنون مراقبت از زمین به‌عنوان یک فرهنگ یا مد، به یک تفکر ایده‌آل تبدیل‌ شده است.

در همین حال، اکو هتل هم یک مفهوم جدید در هتلداری است که مدعی حفاظت از محیط‌زیست بوده و به‌منظور به حداقل رساندن اثرات بر محیط‌زیست برنامه‌های مهمی را تدارک دیده.
موقعیت مکانی: اصفهان، خیابان نشاط، کوچه ی طلایی پور، بن بست آل یاسین، پلاک 31
مدیریت و بهره برداران: سرکار خانم طاهره مختارپور و جناب آقای منوچهر پیوندحیدری

 سفرنامه کاشان

معرفی بوتیک هتل‌ها

آدرس اینستگرم الیمو